ഇന്നലെ ഞാന്‍ കണ്ട സ്വപ്നം

            നല്ല  മഴ ....സ്കൂള്‍ തുറക്കാന്‍ കത്തുനിന്നപോലെ ....ഒറ്റമടക്ക് കുടയില്‍ ഞാനും ചേച്ചിയും സ്കൂളിലേക്ക് ..പുസ്തകങ്ങള്‍ കുത്തിനിറച്ച ബാഗോ വാട്ടര്‍ ബോട്ടിലോ ഇല്ലാതെ പുതിയ ട്രൌസറും ഷര്‍ട്ടും ഇട്ടു സ്കൂളിലേക്ക്  പോകാന്‍ എന്തുകൊണ്ടോ വല്ലാത്ത ഒരു ആവേശമായിരുന്നു ..എന്നിലെ കുസ്രിതിക്കാരന്‍ മഴകാരണം കുടകീഴില്‍ ചേച്ചിയോട് ചെറിയ പരിഭവത്തോടെ  മെല്ലെ നടന്നു നീങ്ങി ..പാവം ചേച്ചി ഞാന്‍  നനയാതിരിക്കാന്‍ സെന്റ്‌. ജോര്‍ജ് കുട എന്റെ ഭാഗത്തേക്ക്‌ കൂടുതല്‍ നീട്ടി പിടിച്ചു നടന്നു .. .എലി ഭക്ഷണമാക്കിയ കുടയുടെ ചെറിയ ഭാഗം  മമ്മദ്ക്ക വട്ടത്തില്‍ തുന്നി വച്ചിരുന്നു എങ്കിലും അതിലൂടെ വെള്ളത്തുള്ളികള്‍ ഇറ്റി കൊണ്ടിരുന്നു .

      വെള്ള ചാലുകളെ പിന്തുടര്‍ന്ന്   നാലാം പെരിയ എത്തിയപ്പോളെക്കും  സമയം 9.30 ആയിരുന്നു.ബാലേട്ടന്റെ കടയില്‍ ചേട്ടന്മാരും ചേച്ചിമാരും ബഹളം വെക്കുന്നു എങ്കിലും അതിനിടയില്‍ ശാന്തനായ  ബാലേട്ടന്റെ മൊട്ട തല തിളങ്ങുന്നത് എനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു ..

    കുട്ടികളുടെ കലപിലകള്‍കൊപ്പം  താളത്തില്‍ മുഴങ്ങുന്ന മഗ്ഗത്തിന്‍റെ * (മനസിലാകതവര്‍ക്ക്  താഴെ * ഈ  ചിഹ്നം നോക്കാവുന്നതാണ് ) ശബ്ദം .സ്കൂളിന്റെ മതില്‍ കണ്ടതോടെ  എന്റെ ഹൃദയ താളവും വര്‍ദ്ധിച്ചു .സ്കൂളിന്റെ മതില് കടന്നു വരാന്ധയില്‍  കയറിനിന്നു. കുറച്ചു രക്ഷിതാക്കളും ഉണ്ടായിരുന്നു.ചേച്ചി എന്തുചെയ്യണം എന്നറിയാതെ പകച്ചു നിന്നു .പ്രവേശനോത്സവം ഒന്നും അന്ന് കണ്ടുപിടിക്കാത്തത് നന്നായി,ആരോക്കയോ കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.കരയുന്നവരെയൊക്കെ ഒരു പുച്ചഭാവത്തില്‍ ഞാന്‍ നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു.ഈ കരച്ചളിനും ബഹളത്തിനും ഇടയിലൂടെ തണുത്തു വിറച്ച് ഒരാള്‍ നടന്നു പോയീ .....ടിം ..................നീണ്ട ഒരു ബെല്‍ എല്ലാവരും ഓടി ക്ലാസ്സില്‍ കയറുന്നു ...പ്യുണ്‍ രാഘവേട്ടനാണ് ആ പോയത് ..പിന്നീടാണ് മനസിലായത് രാഘവേട്ടന്റെ ശൈലി ആണ് അതെന്നു ആരെയും വേദനിപ്പികാതെ ഭൂമിയെ പോലും .....

     പുതിയ എല്ലാ കുട്ടികളോടും ഒഴിഞ്ഞ ക്ലാസ്സ്‌ റൂം കാണിച്ചു അവിടെ ഇരിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു .എനിക്കെ റൂം കാണിച്ചു തന്നു ചേച്ചി ക്ലാസ്സിലേക്ക് ഓടി പോയീ...ഒഴിഞ്ഞ  ക്ലാസ്സിലേക്ക് നോക്കവേ............... ഠിം വീണ്ടും രാഘവേട്ടന്‍ .............ഒരു നിശബ്ദത ....അതിനിടയില്‍ കരച്ചില്‍ ഉച്ചത്തില്‍ ആയതു പോലെ ...ചിലരുടെ വാ അമ്മമാര്‍ പോത്തിപിടിച്ചു .... മഴ അപ്പോളും താളം കൊട്ടികൊണ്ടിരുന്നു.ഈശ്വര പ്രാര്‍ത്ഥനയുടെ ഈണത്തില്‍,..........,

 ജനല്‍ പാളികളിലൂടെ എതിനോക്കിയപോള്‍ എല്ലാവരും എഴുന്നേറ്റു നിന്നിരിക്കുന്നു ......വീണ്ടും രാഘവേട്ടന്‍ ടി........ടിം ..................എല്ലാവരും ഇരുന്നു ...

  

          ഒഴിഞ്ഞ ക്ലാസ്സ്‌ റൂമിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി നടക്കുന്നവരുടെ കൂടെ ഞാനും കൂടി..ചില രക്ഷിതാക്കളും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു .ബെഞ്ചില്‍ ഇരുന്നു ..നനഞ്ഞ ട്രൌസര്‍ കാലിനോട് ഒട്ടിയപ്പോള്‍ ഒന്ന് ഞെട്ടി.രാഘവേട്ടന്‍നടന്നു പോകുന്ന കണ്ടു ....ഒരു ഭയത്തോടെ ചുറ്റും നോക്കി ...തറയില്‍ ചെളി പിടിച്ചിരിക്കുന്നു...ഒരു ഭാഗത്ത്‌ കുട നിവര്‍ത്തി വെച്ചിരിക്കുന്നു ..

ചുമരില്‍ എന്തൊക്കെയോ എഴുതി വെച്ചിട്ടുണ്ട്.ബ്ലാക്ക്‌ ബോര്‍ഡ്‌ ഒരു കസേര മേശ ആരെയോ പ്രതീക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു ..അപ്പുറത്തെ ക്ലാസ്സില്‍ ചേട്ടന്മാരും ചേച്ചിമാരും ഒച്ച ഉണ്ടാക്കി കുസൃതി കാണിക്കുന്നു.തെല്ലു ആവേശത്തോടെ  ഞാന്‍ അതൊക്കെ നോക്കിയിരുന്നു പെട്ടന്ന് അവിടെ ഒരു നിശബ്ദദ .....ടീച്ചര്‍ വന്നിരിക്കുന്നു ...

സാരി ഉടുത് മെലിഞ്ഞ സ്ത്രീ (അധ്യാപികമാര്‍ക്ക് ഡ്രസ്സ്‌ കോട്  കണ്ടുപിടിക്കാത്തത് കാരണം അന്ന് എല്ലാ അധ്യാപികമാരും സാരി ആണ് ധരിച്ചിരുന്നത് )ജാനകി ടീച്ചര്‍ ..................

  അതികം താമസിക്കാതെ കസേരയുടേം മേശയുടെം കാത്തിരിപ്പു മതിയാക്കി കയ്യില്‍ ഒരു പുസ്തകവുമായി ഒരു ടീച്ചര്‍ നടന്നുവരുന്നു ലക്‌ഷ്യം ഞങ്ങള്‍ തന്നെ ...പ്രായം ഉണ്ടെങ്കിലും ജാനകി ടീച്ചറെ പോലെ മെലിഞ്ഞിട്ടല്ല നല്ല തടിയുള്ള ടീച്ചര്‍ .ആ  ക്ലാസ്സില്‍ എല്ലാവര്ക്കും ഇരിക്കാന്‍ ബെഞ്ച് തികഞ്ഞില്ല കുറചു പേര്‍ നില്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ....ടീച്ചര്‍ കയ്യില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന പുസ്തം എടുത്തു തുറന്നു പേര് വിളിക്കാന്‍ തുടങ്ങി...എന്റെ പേര് വിളിക്കുന്നതും ശ്രദ്ധിച്ചു  ഞാന്‍ ഇരുന്നു.പെട്ടന്ന് തന്നെ എന്റെ പേര് വിളിച്ചു ...പേരിലാതവരേം കൂടി ടീച്ചര്‍ അടുത്ത ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോയീ..താമസിയാതെ തിരിച്ചു വന്നു...എന്റെ ആദ്യത്തെ ക്ലാസ്സ്‌ ടീച്ചര്‍ സരള ടീച്ചര്‍ ഒന്നാം ക്ലാസ്സ്‌ ഡിവിഷന്‍ എ ....

രാഘവേട്ടന്‍ നടന്നു വരുന്ന കണ്ടു ഇത്തവണ നടത്തത്തിനു സ്വല്‍പ്പം വേഗത  കൂടുതല്‍ ഉള്ളതുപോലെ തോന്നി ...എന്റെ ക്ലാസ്സിന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു വാതിലിനോടു  ചേര്‍ത്ത് വച്ചിരിക്കുന്ന ഇരുമ്പ് വടിയെടുത്തു അവിടെ തൂക്കിയിട്ടിരിക്കുന ഇരുമ്പ് ചക്രത്തില്‍ രണ്ടു അടി ടി....ഠിം ......................വടി പഴയത് പോലെ വച്ചിട്ട് സാവധാനത്തില്‍ രാഘവേട്ടന്‍ നടന്നു നീങ്ങി..അപ്പുറത്തെ ക്ലാസ്സില്‍ വീണ്ടും ഭഹളം ജാനകി ടീച്ചറും പോയിരിക്കുന്നു ...സരള ടീച്ചര്‍ ആ പുസ്തകത്തില്‍ എന്തൊക്കെയോ എഴുതികൊണ്ടിരിക്കുന്നു ......ഞങ്ങള്‍ എല്ലാവരും അമ്പരപ്പോടെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നോക്കിയിരുന്നു....എന്റെ ഒന്നാം ക്ലാസ്സിലെ ഒന്നാം ദിവസം .....അവിടെ തുടങ്ങി വിദ്യ....  അഭ്യാസം ........ 

             വീണ്ടും ഒരു ഠിം.... ഠിം ......ഇത്തവണ രാഘവേട്ടന്‍ ആയിരുന്നില്ല ..മൊബൈല്‍ എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം തീര്‍ക്കാന്‍ എന്നവണ്ണം അലാറം അടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു..

അലാറം ഓഫ്‌ ചെയ്തു വീണ്ടും സ്വപ്നത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകാന്‍ ശ്രെമിച്ചു ..ഇല്ല പറ്റുന്നില്ല....ഞാന്‍ കണ്ണ് തുറന്നു ..ജനല്‍ ചില്ലിലൂടെ ചെറിയ വെളിച്ചം ഇന്ന്  വെള്ളി ആഴ്ച ആണെന്ന് ഒര്മിചെടുത്തപ്പോള്‍ മൊബൈലിനെ അമ്മായി അമ്മ മരുമകളെ നോക്കുന്ന പോലെ കറുപ്പിച്ചു  നോക്കി മനസ്സില്‍ 'നന്ദി കേട്ടവള്‍' എന്ന് പറഞ്ഞു ആശ്വസിച്ചു ....എന്‍റെ ഒരു ഒഴിവു ദിവസത്തെ ഉറക്കം കളഞ്ഞതിലല്ല  എന്റെ സുന്ദര സ്വപ്നത്തെ കീറി കളഞ്ഞതിലുള്ള അമര്‍ഷം ആയിരുന്നു..അവിടെ തന്നെ കിടന്നു കീരികളഞ്ഞ സ്വപ്നങ്ങളെ എന്റെ ഓര്‍മകളുമായി യോജിപ്പിക്കാന്‍ നോക്കി ... 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

      വേങ്ങാട് സൌത്ത് യു .പി .സ്കൂള്‍ ...ഏഴു വര്‍ഷങ്ങള്‍ ബാല്യകാലത്തിന്റെ മുഴുവന്‍ സൗന്ദര്യവും അനുഭവിച്ചും ആഘോഷിച്ചും  തിമിര്ത്താടിയ കാലങ്ങള്‍.

.. സ്നേഹം തന്നും ശാസിച്ചും തല്ലിയും ഞങ്ങളെ നേര്‍വഴിക്കു നടത്താന്‍ എല്ലാ ആത്മാര്‍ത്ഥതയോടും കൂടി നമ്മെ നയിച്ച ഗുരുക്കന്മാര്‍ .. .....അതിനിടയിലെ ചില ഓര്‍മ്മകള്‍ ....(സ്വപ്നം അല്ലാത്തത്)

    അന്ന് സ്കൂളിലെ പേടിസ്വപ്നം നാരായണന്‍ മാഷായിരുന്നു ..വെളുത്ത ഷര്‍ട്ടും മുണ്ടും ധരിച്ചു വെളിച്ചെണ്ണ തേച്ചു മിനുക്കി ഒതുക്കിയ മുടി (ആ എണ്ണയുടെ ഗുണമായിരിക്കും മാഷുടെ മുടിക്കിപോളും നല്ല കറുപ്പാണ് .ഇന്ദുലേഖ അന്ന് കണ്ടുപിടിച്ചിട്ടില്ലായിരുന്നു ...ഇന്നും  മാഷെ കാണുമ്പോള്‍ കൊതിയോടെ നോക്കിപോകും)

കണക്കായിരുന്നു മാഷുടെ വിഷയം .കണക്കിന് മോശമായിരുന്ന എനിക്ക് ഒന്നുരണ്ടു തവണ അടിയും കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്....

   സ്കൂളിലെ ഏറ്റവും സൌമ്യമായ സനിധ്യയിരുന്നു ബാലന്‍ മാഷ് ..മശുടെം വേഷം വെള്ളയും വെള്ളയും .മൊത്തത്തില്‍ വെള്ള ...നാരായണന്‍ മാഷ് മുടി അഴകിന്റെ രഹസ്യം എന്തുകൊണ്ടൂ ബാലന്‍ മാഷോട് പറഞ്ഞില്ല എന്ന് തോനുന്നു ...മാഷ് നല്ല കഷണ്ടി ആയിരുന്നു മാത്രല്ല ഉള്ളത് വെളുത്തതും...ചരിത്രവും ഭൂമിസത്രവുംയിരുന്നു വിഷയങ്ങള്‍ .....മാഷ് നോട്ടു പറഞ്ഞുതരുന്നത്‌ ഇന്നും മനസ്സില്‍ മായാതെ കിടക്കുന്നു ..വല്ലാത്ത അടുക്കും ചിട്ടയും ഉണ്ടായിരുന്നു മാഷിന്.ഇന്നു മാഷ് നമ്മോടൊപ്പം ഇല്ല...

ത്രിമൂര്‍ത്തികളില്‍  മൂന്നാമത്തെ മാഷ് കുമാരന്‍.. ..

മാഷെ കുറിച്ച് ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ ആദ്യം മനസിലേക്ക് ഓടി വരുന്നത് അദ്ധേഹത്തിന്റെ മകന്‍ മനോജ്‌ ആണ്.ഒരു പേമാരികാലത്ത് ശക്തമായ കാറ്റിലും മഴയിലും സ്കൂള്‍ തകര്‍ന്നിരുന്നു അന്ന് നല്ലവണ്ണം പരിക്കുപറ്റിയിരുന്നു മനോജിനു എന്ന് അച്ഛന്‍ പറയുമായിരുന്നു.അന്ന് രക്ഷപ്രവര്തനത്തില്‍ അച്ഛനും ഉണ്ടായിരുന്നു.

    ക്ലാസ്സ്‌ ഇല്ലാത്ത അവധി ദിനങ്ങളില്‍ സ്കൂള്‍ ഗ്രൌണ്ട് നമ്മുടെ സ്വന്തം ആയിരുന്നു.രാവിലെ തുടങ്ങും ക്രിക്കറ്റ്‌ കളി...സ്കൂള്‍ ഗ്രൌണ്ടിന്റെ തൊട്ടടുത്താണ് മാഷിന്‍റെ  വീട് ..കളിക്കിടയില്‍ ബോള്‍ ചിലപ്പോള്‍ മാഷിറെ പറമ്പില്‍ ചെന്ന് വീഴും..നല്ല കൃഷിക്കാരന്‍ കൂടിയായ മാഷിന്റെ ചേമ്പിന്‍ ,ചീര കൃഷിയൊക്കെ ബോള്‍ എടുക്കാനുള്ള ദ്ര്ധിയില്‍ തള്ളി മറിച്ചിടും ..അതുകണ്ട് മാഷിന്‍റെ ഭാര്യ ഞങ്ങളെ ചീത്ത വിളിക്കും...."വെറുതെ അല്ല ഭാര്യ "..

സ്കൂളിലെ  സിംഹ ഘര്‍ജനം ആയിരുന്നു ജാനകി ടീച്ചര്‍...

നല്ല ഉച്ചതിലെ ടീച്ചര്‍  സംസരിക്കരുള്ളു .ടീച്ചര്‍ സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ കഴുത്തിലെ ഞരമ്പ്‌ തടിച്ചു വരുന്നത് കാണാമായിരുന്നു ..ടീച്ചറുടെ  മക്കളെല്ലാം അന്ന് അവിടെ പഠിക്കുന്നുണ്ട് ..സമ്പത്ത് ,സജിന. സജിന എന്റെ ക്ലാസ്സ്‌ മേറ്റ്‌ ആയിരുന്നു.ഒന്നാം സ്ഥാനത്തെ ഏതാണ വേണ്ടി നമ്മള്‍ തമ്മില്‍ ഒരു ശീത മത്സരം നടന്നിരുന്നു ....കതിരു സീന ,കാനതായി ഷമിത ,തവര ജയന്‍ ,പറമ്മേല്‍ ദിനേശന്‍ ,എലിയന്‍ രാഗേഷ് ,പചിരിയന്‍ സുജേഷ് ഇവരൊക്കെ സമ കലീകര്‍ ആയിരുന്നു. സംസ്കൃതം ആയിരുന്നു ടീച്ചറുടെ വിഷയം ....അഞ്ചാം ക്ലാസ്സുമുതല്‍ ഞാനും സംസകൃതം പഠിച്ചു ..

    രമ ടീച്ചര്‍ ,പ്രഭ ടീച്ചര്‍ ,സരോജിനി ടീച്ചര്‍ ,പവിത്രന്‍ മാഷ് ,ശശി മാഷ് ,രാജാമണി ടീച്ചര്‍ ,ഹരിപ്രിയ ടീച്ചര്‍ പ്രകാശന്‍ മാഷ് എല്ലാവരുടേം മുഖം സിനിമ സ്രീനിലെന്ന പോലെ തെളിഞ്ഞു വരുന്നു ..ഇതിനിടയില്‍ 

 ജാനകിയെടത്തി ഉണ്ടാക്കിയ ഉപ്പുമാവിന്റെ മണം ... കലശത്തറയില്‍ പടര്‍ന്നു  നില്‍ക്കുന്ന വള്ളിയുടെ (അതിന്റെ botanical name ഒന്നും ചോദിക്കരുത് ) ഇല  പൊട്ടിച്ചു ചൂടോടെ വാങ്ങി കഴിച്ചതും ഉച്ചകഞ്ഞിയും പയറും  ഇന്നും മനസ്സില്‍ മായാതെ കിടക്കുന്നു .....

                                                                                                           (തുടരും............)